Nasıl yazar oldum?
“Bebek Parkı’ndaki ulu çınarın en tepelerinde yer alan irice bir yaprak, göz bebeklerim ile flört hâlindeydi. Sanki benimle iletişim kurmak istiyordu. Boğaz’ın coşkulu rüzgârıyla beraber bana jestler, mimikler yaparken bir anda gövdesinden ayrıldı. Şampiyon bir artistik buz patencisi kıvraklığında bana doğru ilerledi. Bana savunma pozisyonu alma fırsatı bile tanımadan suratımın sağ tarafına adeta bir Osmanlı tokadı ihtişamıyla çarptı. Yediğim dayak bana bir mesaj gibi gelmişti…”
2012 yılının mayıs ayında, bir kahvaltı organizasyonunun ertesinde, evime dönüş yoluna başlamak üzereyken Bebek Parkı’nda amaçsızca zaman geçiriyordum. Buğulu düşünceler eşliğinde çevremdeki detayları gözlemliyordum ki Soğuk Lodos isimli romanımda yer alan yukarıdaki pasajı bizzat yaşadım. Bir şeyler yapmam gerektiğini hissettim. O anda beynim değil de omuriliğim hükmetti vücuduma. Tamamen refleks olarak, bankta yanımda oturan dizüstü bilgisayara yöneldim. Ortaya çıkmak için fırsat kollayan yılların birikiminin dışa vurulma vakti gelmişti. Birbirinden farklı amaçlarla kullandığım Word artık hak ettiği kullanıma kavuşmuştu.
Hayatta şans faktörünün kişisel gelişim üzerinde son derece büyük bir rol oynadığını düşünürüm. O anda tamamen farklı amaçlarla yanımda bulunan ve diğer zamanların aksine şarjı ağzına kadar dolu olan bilgisayarımın varlığı benim için hayatta yeni bir sayfa açtı. Birçok kez çok yaklaştığım ama bir türlü yazamadığım o ilk yazarlık cümlesini, karşımdaki ekranla 2012’de buluşturdum.
O koca yaprak beni harekete geçirmeyi başarmıştı. O gün Bebek’in farklı köşelerinde aralıksız on saat boyunca yazdım. Kendimi doğalıma, kelimelerle oynamanın akıntısına bırakmıştım sonunda. O günden itibaren 3 tane roman, bir tane pazarlama kitabı yazdım. Bunun yanında sözcüklerle oynadığım bir sosyal medya platformum var